Τα αιωνόβια λιόδεντρα γεννήθηκαν,πριν από χιλιάδες χρόνια,πλάι στη θάλασσα.Αγάπησαν το καθαρό φως του μεσογειακού ήλιου και άντεξαν την ανομβρία και τα άγονα,πετρώδη εδάφη της περιοχής.Οι ελιές,ζωντανά μνημεία,άφησαν το αποτύπωμά τους σε κάθε πολιτισμική παράδοση των λαών της Μεσογείου,που τους προσέδωσαν λατρευτικό και θρησκευτικό χαρακτήρα.
Η Olea europaea,ελιά η ευρωπαϊκή,ταξίδεψε και ρίζωσε σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου, ξεκινώντας από το Λεβάντε,την περιοχή που σήμερα περιλαμβάνει το Ισραήλ,την Παλαιστίνη, την Ιορδανία,τον Λίβανο και τη Συρία.Στην Ευρώπη ήρθε μέσω της Ελλάδας,από Φοίνικες εμπόρους.Ο Οδυσσέας Ελύτης έγραψε πως “…εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα,στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά,ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει:με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις”.Με ένα τέτοιο καράβι,τα φυτά αυτά της Μεσογείου ταξίδεψαν,παρέα με τους πολιτισμούς της,απ’ άκρη σ’ άκρη της και στο τέλος πέρασαν τους Ωκεανούς προς άλλες περιοχές του πλανήτη που το κλίμα,επίσης χαρακτηρίζεται ως μεσογειακό.
Η Ελιά,ως ο καρπός του δένδρου,άλλα και του ήλιου,του αέρα και των πετρωμάτων της μεσογειακής γης μας δίνει έναν σπάνιο διατροφικό θησαυρό,το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο.Η μεγάλη αξία του ελαιόλαδου,γνωστή και στην αρχαιότητα,αναδεικνύεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια,μέσα από πλήθος ερευνών που συσχετίζουν τις ιδιαίτερες διατροφικές συνήθειες με τη μικρότερη συχνότητα εμφάνισης στεφανιαίας νόσου και καρκίνου,αλλά και τη μικρότερη θνησιμότητα.Αυτό συμβαίνει καθώς το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο,πέρα από την αποδεδειγμένη διατροφική του αξία ως φυτικό λίπος,κρύβει σημαντικά συστατικά.Περιέχει μεγάλη αναλογία ακόρεστων λιπαρών οξέων σε αντίθεση με τα κορεσμένα ζωικά λίπη.Τα ακόρεστα λιπαρά οξέα είναι αποτελεσματικά στη μείωση των ποσοστών της LDL,της”κακής χοληστερόλης”,που μακροπρόθεσμα συνδέονται με την εμφάνιση καρδιοαγγειακών παθήσεων.Το ελαιόλαδο είναι ένα φυτικό έλαιο,με υψηλή περιεκτικότητά σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα.Η βιταμίνη Ε,αποτελεί θρεπτικό συστατικό του ελαιόλαδου,με σημαντική αντιοξειδωτική δράση.
