Το άγριο σπαράγγι όλο το χειμώνα τρέφεται από το χώμα προσμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να ξεφυτρώσει.Με την ζέστη,αποκαλύπτει την αληθινή φύση του,εκείνη του ακραίου ηλιολάτρη και θρασύ διαλαλητή της άνοιξης.Είναι πλούσιο σε βιταμίνη Α,και C.Περιέχει αλκαλούχο ασπαραγγίνη η οποία μειώνει την οξύτητα του αίματος και καθαρίζει τους ιστούς και τους μύες από τις βλαβερές ουσίες.Επίσης διαλύει τις πέτρες στα νεφρά.Χρησιμοποιείται σε σαλάτες,ομελέτες, μακαρονάδες,χορτόπιτες,συνοδεύει το κρέας και το ψάρι ενώ γίνεται καταπληκτικό ριζότο!
Ο πολύγνωρος Αθήναιος,τον 3ο αιώνα μ.Χ. κάνει πρώτα τη διάκριση ανάμεσα στα σπαράγγια του βάλτου και των βουνών για να ξεκαθαρίσει μετά πως πιο νόστιμα θεωρεί τα άγρια.Τα άγρια ελληνικά σπαράγγια που τρώγονται (κατά περιοχές γνωστά ως σπαραγγούδια και αγρέλια) είναι τα είδη A.Aphyllus,A.Officinalis και A. Acutifolius.Από ιστορικές πηγές γνωρίζουμε πως το άγριο σπαράγγι ήταν έδεσμα στα τραπέζια των πλουσίων από την εποχή ήδη που την Αίγυπτο όριζαν οι Φαραώ.Η καλλιέργεια του σπαραγγιού άρχισε όταν πια το εμπόρευμα που έστελναν οι κατακτημένες επαρχίες δεν μπορούσε να ικανοποιήσει την τεράστια ζήτηση λόγω των συμποσίων που διοργάνωναν οι σπάταλοι καλοφαγάδες της αρχαίας Ρώμης.
Τρόπος καθαρισμού:Καθαρίστε τα από τα σκληρά τους μέρη και δέστε τα σε ματσάκι.Οι τρυφερές κορυφές τους,βράζουν πολύ νωρίτερα από το υπόλοιπο μέρος,τοποθετήστε τα όρθια σε μια σκεπασμένη κατσαρόλα με το αλατισμένο νερό να φτάνει μέχρι τη μέση τους.Βράστε τα για λίγα μόνο λεπτά,διατηρώντας τα οπωσδήποτε “al dente”και απολαύστε τα ζεστά με μόνη προσθήκη πιπέρι και λαδολέμονο.