Η Αμαλία Μεγαπάνου,η πρώτη Κυρία όπως όλοι μας την ξέρουμε,αποτέλεσε το σύμβολο μιας εποχής καθώς ταύτισε την ζωή της τόσο με τον πολιτικό ηγέτη Κωνσταντίνο Καραμανλή όσο και με την απόλυτη έννοια της κομψότητας και της ευγένειας.Γεννημένη στην Αθήνα στις 03.12.1929,ήταν κόρη του Αναστάσιου Κανελλόπουλου,αδελφού του πολιτικού,ιστορικού και φιλοσόφου Παναγιώτη Κανελλόπουλου, μεγάλωσε με την αστική παιδεία και ευγένεια των εύπορων κοριτσιών της εποχής.Η γνωριμία της με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή έγινε μέσω των πολιτικών σαλονιών και ο γάμος τους δεν άργησε να έρθει,το 1951.Μια συμβίωση δύο διαφορετικών ανθρώπων,δύο διαφορετικών κόσμων.Η Αμαλία ήταν ευγενής και διακριτική,εκείνος νευρικός και ηγέτης.Εκείνη μελετούσε φιλοσοφία,εκείνος είχε πολιτικές φιλοδοξίες.Ωστόσο ήταν πάντα διακριτικά στην σκιά του.Η διαφωνία του Καραμανλή με το παλάτι το 1963,τον οδήγησε στο Παρίσι.Εκείνη τον ακολούθησε…
Στο περιοδικό”Οικογενειακός Θησαυρός”τα Χριστούγεννα του 1970,μιλά για πρώτη φορά ανοικτά για το διαζύγιό τους.Ο δυναμικός ηγέτης και η κομψή των Αθηνών χωρίζουν.Διατηρούν όμως μέχρι το τέλος της ζωής του Καραμανλή πολύ καλές σχέσεις.Αξέχαστη έχει μείνει η εικόνα της,την ημέρα της κηδείας του.Η Αμαλία κρυμμένη πίσω από ένα παγωμένο,απλανές βλέμμα, περπατά μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια και συνοδεύει τον πρώην σύζυγό της στην τελευταία του κατοικία συντετριμμένη.Για την ευγενική Αμαλία το κεφάλαιο Καραμανλή έκλεινε μόλις τότε…
Μετά το διαζύγιό της με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή το 1972,θα παντρευτεί τον εφηβικό της έρωτα.Το 1973 παντρεύεται έναν εκ των ιδρυτών του “Μητέρα”,τον μαιευτήρα,γυναικολόγο Επαμεινώνδα Μεγαπάνο,κρατώντας το δικό του επώνυμό μέχρι το τέλος.Στην συνέχεια της ζωής της έγραφε βιβλία και τα υπέγραφε πάντα ως Αμαλία Μεγαπάνου…ας είχε χωρίσει και με τον Μεγαπάνο.Η Αμαλία Κανελλοπούλου,μετέπειτα Καραμανλή και λίγο αργότερα Μεγαπάνου,θα μείνει για πάντα στην μνήμη μας ως η μία και μοναδική “Πρώτη Κυρία”.Πάντα αξιοπρεπής,με χαρακτήρα χαμηλών τόνων,μια χορτάτη αστή που δεν έκρυβε τις ρυτίδες ή την ηλικία της.”Λέω τα χρόνια μου γιατί τα έχω περπατήσει”΄έλεγε.Μιλούσε κατ’ ιδίαν για όλα,ήταν επικοινωνιακή,έδωσε λίγες συνεντεύξεις που αφορούσαν αυστηρά και μόνο τα βιβλία της και αναφερόταν σε γεγονότα και πρόσωπα,εκτός από ένα…Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 91 ετών, στην Αθήνα όπου ζούσε επί χρόνια.
