Η χαρά έρχεται εκεί που δεν την βλέπεις,εκεί που δεν την περιμένεις.Είναι σαν την κάππαρη που φυτρώνει μόνη της όπου βρει σπιθαμή χώμα, πάνω σε μια ξερολιθιά ή σε έναν βράχο,χωρίς νερό,με παρέα τον ήλιο.Η γαλήνη αιωρείται στην ατμόσφαιρα και είναι η ιδέα που σου μπαίνει συχνά στο μυαλό,να πεις “όχι” στις “κοσμικές” διακοπές και να ακολουθήσεις το όνειρο…στη Κίμωλο!Διακοπές στα ευγενικά βράχια του νησιού παρέα με τη καταγάλανη θάλασσα και τον ήλιο, είναι ένα όνειρο ζωής,ανεκτίμητο.
Αντικρίζοντας για πρώτη φορά την ολόλευκη,εξωτική παραλία Πράσα,ονειρεύομαι ότι θα περάσω όλο το καλοκαίρι μου εκεί, ψαρεύοντας και κολυμπώντας ως το βράδυ,θαυμάζοντας το κεχριμπαρένιο ηλιοβασίλεμα και κάνοντας βαρκάδα στα καταγάλανα νερά γύρω από την Πολύαιγο!Ανεβασμένη στους βράχους στην περιοχή Ελληνικά παρατηρώ τα ερείπια της βυθισμένης αρχαίας πόλης,που είναι ορατά από την επιφάνεια.Τις απάνεμες μέρες η θάλασσα είναι ακίνητη σαν πίνακας,σαν ζωγραφισμένη με νερομπογιές σε ακουαρέλα και το ιώδιο φέρνει μια υπέροχη αίσθηση ευεξίας και χαλάρωσης.Χαζεύω τους μισογκρεμισμένους ανεμόμυλους στο δρόμο προς το χωριό.Περπατώντας στα σοκάκια του Μεσαιωνικού κάστρου στην καρδιά του χωριού, αντιλαμβάνομαι πως βρίσκομαι σε έναν τόπο που μου υπόσχεται ότι θα ξεχάσω όλα όσα με ανησυχούν.
Για πρωινό οι παραδοσιακές λαδένιες(μια εκδοχή της ιταλικής πίτσας)από τον φούρνο του χωριού και στάση για καφέ στην Ψάθη,το λιμάνι.Το ταξίδι στην Κίμωλο είναι γεμάτο απολαύσεις.Ένα καραβάκι από το λιμάνι της Κιμώλου πάει στην Πολύαιγο,το μεγαλύτερο ακατοίκητο νησί του Αιγαίου,ανάμεσα στη Μήλο και στη Κίμωλο.Μικρές μαγικές παραλίες με αυτοσχέδιες τέντες στην αμμουδιά,τόσο άγνωστες που μπορείς να τους δώσεις το όνομά σου,απάτητες παρθένες,γαλήνιες αμμουδιές,κοφτερά βράχια εξωτικά νερά,γεύση αλμύρας στο στόμα,άγρια ομορφιά και πολύτιμη σιωπή…στη χώρα που το φως δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο και σε κάνει τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο στο κόσμο.
