Το ψαροχώρι του 12ου αιώνα έγινε ένα από τα πιο σημαντικά εμπορικά κέντρα του κόσμου κατά την διάρκεια της Ολλανδικής χρυσής εποχής, πέντε σχεδόν αιώνες μετά. Εκεί γεννήθηκε το πρώτο χρηματιστήριο και οι κοινοπραξίες, μπαμπάδες του σύγχρονου καπιταλισμού. Η πόλη που συγκεντρώνει τις περισσότερες εθνικότητες, 178 μέχρι σήμερα, χαρακτηρίζεται για την αντικομφορμιστική της διάθεση και οπωσδήποτε για την προοδευτικότητά της. Στην καρδιά της ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός σε ένα ημικύκλιο και έξι ομόκεντρα κανάλια να αγκαλιάζουν την παλιά πόλη. Βγαίνοντας από τον σιδηροδρομικό σταθμό ανεβαίνεις την λεωφόρο Damrak. Μικρά street food για να χορτάσουν την πείνα σου από το πολύωρο ταξίδι με το τραίνο, σουσάδικα, πιτσαρίες , πανδοχεία και όλα αυτά στεγασμένα στα στενόμακρα κτήρια με τις τριγωνικές στέγες και τα εμβληματικά οικόσημα, με την ίδια αρχιτεκτονική από τον 18ο αιώνα.
Καθώς βηματίζεις ανυπόμονα να φτάσεις στα κανάλια συναντάς την πλατεία Dam, πάντα γεμάτη από κόσμο, εκατοντάδες παρκαρισμένα ποδήλατα, καφετέριες μέσα σε τέντες, ακριβά μαγαζιά, παιδιά να παίζουν με τα πατίνια τους, φωνές και γέλια με μια οσμή μπύρας και λουκάνικου και τουρίστες με διάθεση μποέμ. Οι δρόμοι αρχίζουν να στενεύουν, τα μαγαζιά γίνονται πιο προσωπικά, πιο εναλλακτικά, μικρές γκαλερί, antiquerie και vintage shop ξετρυπώνουν στις γωνίες, καφετέριες με πολύχρωμα παρτέρια γλυκαίνουν την ματιά σου και τα κανάλια γλύφουν τα σοκάκια σαν γλυκιά ερωμένη. Αρχίζεις να νιώθεις πως θέλεις να περπατήσεις όλα τα κανάλια, να περάσεις από κάθε στενό να δεις όλη την ομορφιά και την παραδοξότητα… Ξαφνικά ακούς δυνατή μουσική, ένα μίνι μάρκετ που πουλάει κάνναβη, σου έρχεται και αυτή η οσμή… διαφημιστικές κολόνες με μοντέλο μια τρανσέξουαλ να γλύφει αισθησιακά ένα παγωτό ξυλάκι, προσδίδουν την χαλαρότητα , για άλλους την προοδευτικότητα της χώρας.
Παντού ποδήλατα, έξω από κάθε κτήριο, μόνο παλιάς αισθητικής, τα ονομάζουν ποδήλατα της γιαγιάς, φορτωμένα ψώνια, μπαγκέτες και βιβλία. Σε μια γωνιά μου τραβάει το βλέμμα ένα μαγαζάκι με είδη δώρων με ιδιαίτερο design. Μπαίνω μέσα ψαχουλεύω όλο χαρά εκείνα τα ρεσώ απομίμηση ολλανδικού σπιτιού, με ρωτάει ο μαγαζάτορας από πού είμαι και στο άκουσμα της λέξης Ελλάδα χαμογελάει πλατιά –και εγώ από την Κρήτη είμαι, μου λέει. Όπου και να πάω σε έναν Έλληνα σκοντάφτω που κυνήγησε τα όνειρά του μακριά από τα ασπρισμένα πεζούλια της γειτονιάς του ή τα τσιμέντα της Αθήνας.
Τα νερά των καναλιών, προσδίδουν έναν ρομαντισμό που μόνο η ροή του ποταμού μπορεί να ποτίσει την σκληρή πλευρά της κεντρικής Ευρώπης. Η θηλυκότητα της πόλης εκδηλώνεται από τις πολύχρωμες ρομαντικές τουλίπες στην συνοικία των λουλουδιών τις βαριές κόκκινες κουρτίνες στα σπίτια αναγεννησιακού ρυθμού μέχρι τις κόκκινες κουρτίνες στα peepshow και τα sex show theater.