Εκείνο το πρωί είχε 7 μποφόρ…τα βήματά μου,με οδήγησαν στα Λουτρά.Ένα από τα δεκάδες πανέμορφα χωριά στην ενδοχώρα.Η Τήνος φιλοξενεί πολλά και όμορφα αξιοθέατα αυτό που ήθελα πολύ να επισκεφθώ ήταν ο μουσειακός χώρος της μονής – σχολής Ουρσουλινών εκεί που ο χρόνος ξαφνικά…σταμάτησε.
Το μoναχικό τάγμα των Ουρσουλινών – υπό την προστασία της αγίας Ούρσουλας- ιδρύθηκε το 1535 στην Ιταλία από την Άντζελα Μερίτζι (1474-1540), η οποία ανακηρύχθηκε Αγία το 1768.Κατά τον 17ο αιώνα, το Τάγμα εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη και στις αρχές του 18ου έφτασε στην Ελλάδα. Οι Ουρσουλίνες αρχικά ζούσαν στα σπίτια τους και ασκούσαν εκεί τα θρησκευτικά τους καθήκοντα.Το 1704 οι πρώτες Ουρσουλίνες μοναχές φτάνουν στην Τήνο.Ο σκοπός του τάγματος των μοναχών παραμένει ο ίδιος, η δόξα του Θεού και η Σωτηρία των ανθρώπων.
Το επιβλητικό συγκρότημα άρχισε να λειτουργεί το 1862,στην αρχή ως ορφανοτροφείο,οικοτροφείο, μετά ως γαλλικό γυμνάσιο, πανεπιστήμιο, ελληνικό γυμνάσιο κλπ,μέσα σε δενδροφυτεμένη και περιφραγμένη έκταση,διέθετε: Αίθουσα υποδοχών και τελετών, κοιτώνες μαθητριών, αίθουσες διδασκαλίας, βιβλιοθήκη και αναγνωστήριο.Το επίπεδο που παρείχε η σχολή ήταν το ανώτατο της εποχής.Μέσα στην περίοδο 1914-1929 το συγκρότημα άνοιξε τις πόρτες του στα κορίτσια όλων των δογμάτων και θρησκειών και μάλιστα της αριστοκρατίας.Το 1931 ξεκίνησε ως το πρώτο Ελληνογαλλικό γυμνάσιο το οποίο και διέκοψε την λειτουργία του κατά τον πόλεμο.Η έδρα του μεταφέρθηκε στο Ψυχικό στην Αθήνα, όπου συνεχίζει την λειτουργία του μέχρι και σήμερα.
Ήταν το πρώτο κτήριο που ηλεκτροδοτήθηκε στο νησί.Στη πόρτα της κάθε αίθουσας υπάρχουν οι τίτλοι σπουδών της εκάστοτε μοναχής-56 τον αριθμό που ανέλαβαν την διαπαιδαγώγηση και την ανώτατη μόρφωση των κοριτσιών.Στην αίθουσα ραπτικής είδα όλες τις τεχνικές της υψηλής ραπτικής – σχέδια των μαθητριών-καλαθοπλεκτική,ταπητουργία,υφαντουργία, αργαλειό. Επισκέφτηκα την αίθουσα φυσικής ιστορίας που με εντυπωσίασε και μια συλλογή από παλιές φωτογραφικές μηχανές!
Στην σχολή ζωγραφικής,σχέδια με κάρβουνο,με λάδι,πανέμορφα παστέλ της εποχής.Διεθνής βιβλιογραφία για την απόλυτη ενημέρωση και μόρφωση των μαθητριών.Έτσι ήταν έτοιμες να συνεχίσουν μια επαγγελματική πορεία ή να γίνουν σύζυγοι και μητέρες εξοπλισμένες απολύτως για τις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας. Εντυπωσιάστηκα με το ιατρείο!Τα πιο σύγχρονα φάρμακα και τεχνικές,δοχεία από πορσελάνη, γυάλινες σύριγγες,εργαλεία και ουσίες για κατασκευή φαρμάκων και αλοιφών, ιατρικά όργανα,αίθουσα αναρρωτηρίου.
Τους θερινούς μήνες τα κορίτσια μεταφέρονταν στις κατασκηνώσεις της Κολυμπήθρας,στην πιο δημοφιλή παραλία του νησιού τα τελευταία χρόνια.Οι εγκαταστάσεις ανήκουν πλέον στην Λεόντειο Σχολή.Το μαρμάρινο σκαλοπάτι που οδηγεί στη σκάλα προς τους κοιτώνες έχει λιώσει από τα πατήματά των κοριτσιών…σε συγκινεί να το βλέπεις.
Κάρτες με ζωγραφιές κολλημένες στους τοίχους,στολίδια και η φάτνη που στόλιζαν τα Χριστούγεννα.Χειροκίνητο ασανσέρ που ανέβαιναν τα φαγητά στην τραπεζαρία και μια συγκλονιστική επαγγελματική κουζίνα.Κάθε λογής εργαλείο και σκεύος που υπάρχει σε μια σύγχρονη κουζίνα ήταν στην διάθεση του προσωπικού.Από ειδικό σκεύος για να χτυπηθεί το βούτυρο,τα πιο περίτεχνα κουπάτ για τις Madeleine και τα μπισκότα έως το κορνέ για την σαντιγύ και το φλόγιστρο για την κατασκευή της crème brulee.Πορσελάνες,ηλεκτρική κουζίνα,μηχανή του κιμά,αλλά και αυτοσχέδια σκεύη για ανάδευση αυγών και άλλων υλικών.
Ένας τεράστιος νεροχύτης από Τηνιακό μάρμαρο, στην τζαμαρία που λούζεται από ήλιο και οδηγεί σε ένα από τα πιο όμορφα αίθρια που υπήρχαν σε όλο το κτήριο.Έκλεισα τα μάτια μου και ένιωσα τη χαρά,τη λαχτάρα και κυρίως τα όνειρα των κοριτσιών που πέρασαν από εδώ,από τα παιδιά ενός γεωργού έως την Κατίνα Παξινού,τις αδελφές Καλουτά, την κόρη ενός απλού Τήνιου βιοπαλαιστή.
