Home Access All ArtsTheater “Πέρσες” του Αισχύλου – ‘Ενα ταξίδι στην ιστορία 2.500 ετών – Το αριστούργημα του καλοκαιριού!

“Πέρσες” του Αισχύλου – ‘Ενα ταξίδι στην ιστορία 2.500 ετών – Το αριστούργημα του καλοκαιριού!

by GSTQ

Οι “Πέρσες”,του Αισχύλου είναι το παλαιότερο δράμα που σώζεται στις μέρες μας.Γραμμένο το 472π.χ.,είναι ένα κομμάτι ιστορίας για την ναυμαχία της Σαλαμίνας,της μεγάλης σύγκρουσης στην δεύτερη απόπειρα περσικής εισβολής στην Ελλάδα.Ο Αισχύλος έχοντας πάρει μέρος στην ναυμαχία, μας κληροδοτεί έναν ύμνο στην ελευθερία των Ελλήνων, και αντιπαραθέτει την αλαζονεία και την έπαρση,που ξεπερνώντας τα όρια,προσβάλλει τους Θεούς και τους ανθρώπους. Ένας ύμνος στην δικαιοσύνη αλλά και μία σπουδή στην έννοια της συντριβής.Οι Πέρσες είναι ανήσυχοι…Η Βασίλισσα Άτοσσα,ένας σύγχρονος μονάρχης συσσωρεύει απληστία και λεηλασία,αλλά δείχνει να υποπτεύεται και να φοβάται την οργή.Ο Αγγελιαφόρος εισβάλλει στην σκηνή… Διηγείται την ναυμαχία και αναφέρει κάθε όνομα Πέρση που χάνεται στη θάλασσα…Η ιστορία μας λέει ότι μέσα στην θάλασσα δεν υπήρχε ούτε ένα άδειο σημείο.Μόνο καράβια και νεκροί.Η κραυγή του σκίζει τον ουρανό.Σκίζει τον μανδύα του άχρονου χρόνου και της Ιστορίας.Ο παιάνας των Ελλήνων αντηχεί.Οι σάλπιγγες των στρατηγών βοούν.“Ίτε παίδες Ελλήνων… Ελευθερούτε πατρίδα,Ελευθερούτε δε παίδας,γυναίκας,θεών τε πατρώων έδη,θήκας τε προγόνων,νυν υπέρ πάντων αγών.”

Η συντριβή των Περσών είναι ολέθρια.Η νίκη των Ελλήνων είναι συντριπτική.Ο Ξέρξης εγκαταλείπει το όρος Αιγάλεω,από όπου παρακολουθεί την ναυμαχία και φεύγει ηττημένος και ταπεινωμένος. Είναι χαρακτηριστικό ότι ξέχασαν να πάρουν το περσικό απόσπασμα που αποβίβασαν στην Ψυττάλεια,αφήνοντάς τους έρμαιο στους Έλληνες.Τους σκοτώνουν όλους.Η Άτοσσα θα ρωτήσει τρεις φορές.”Ποιον έχουνε Μονάρχη και Ηγέτη του Στρατού?”Ο χορός των Περσών της απαντά” Κανενός δεν είναι δούλοι και κανένας δεν τους δίνει διαταγές!” “Ποτέ δεν χάθηκαν τόσες ψυχές μέσα σε μία μέρα…”κλείνει ο Αγγελιοφόρος και φεύγει…

Ο Δημήτρης Λιγνάδης σκηνοθετεί αριστοτεχνικά παραδίδοντας μετά τον”Οιδίποδα Τύρρανο” το 2019, μια παράσταση παρακαταθήκη Αρχαίου Δράματος.Ζωντάνεψε την ιστορία 2500 ετών μπροστά στα μάτια μας.Η μουσική του Γιώργου Πούλιου,ήταν υποδειγματική,καθώς και η χορογραφία-κινησιολογική επιμέλεια του μοναδικού Κωνσταντίνου Ρήγου ταξιδεύει μακριά στον χρόνο τον 9μελή σπουδαίο Χορό της παράστασης.Η κίνηση με τα κουπιά πραγματικά ήταν μαγευτική.Η μετάφραση και η μετρική διδασκαλία αφήνοντας αρκετές φράσεις με ερασμιακή προφορά ήταν του Θ.Κ. Στεφανόπουλου και ήταν εξαιρετική.

Τα κοστούμια της παράστασης που δημιούργησε η Εύα Νάθενα ήταν πραγματικά άξια να μεταφερθούν σε ένα Παγκόσμιο Θεατρικό Μουσείο. Όλα κεντημένα με λέξεις και ονόματα ακολουθούν την πορεία του αίματος και γίνονται έργα τέχνης.Θα τολμούσα να πω ότι το κοστούμι δίνει το έναυσμα στον ηθοποιό να αγγίξει την ουσία του ρόλου του.Η Άτοσσα-Λυδία Κονιόρδου, μια στιβαρή τραγωδός, ορίζει την ερμηνευτική της γραμμή μέσα από ένα συγκλονιστικό θεατρικό κοστούμι,ίσως το πιο συγκλονιστικό που έχουμε δει εδώ και πάρα πολλά χρόνια.Ο Αργύρης Πανταζάρας ως Αγγελιαφόρος,συγκλονίζει,συγκινεί και εντυπωσιάζει τους θεατές με την αλήθεια και την σκηνική του δύναμη.Το φάντασμα του Δαρείου-Νίκος Καραθάνος διδάσκει και προφητεύει ότι η αλαζονεία θα τιμωρηθεί ξανά και ξανά.Μία συγκλονιστική ερμηνεία.Ο Ξέρξης-Αργύρης Ξάφης με τα κουρελιασμένα ματωμένα ρούχα,διδάσκεται την ήττα,και θρηνεί…μοναδικά!

Όπως όλοι οι αρχαίοι συγγραφείς υπογραμμίζουν το στοιχείο της μοίρας του ανθρώπου,έτσι και ο Αισχύλος πιστεύει ότι η καταστροφή των Περσών ήταν θέλημα Θεού.Τονίζει την αξία της Αθηναϊκής Δημοκρατίας και μας διδάσκει το μεγαλύτερο αντιπολεμικό μήνυμα.Η νίκη των Ελλήνων διέσωσε το Δημοκρατικό Πολίτευμα,και ολόκληρο τον Δυτικό Πολιτισμό.Αν οι Πέρσες είχαν νικήσει,η Δημοκρατία θα είχε καταλυθεί,δεν θα υπήρχε Θέατρο,Κλασσικός Πολιτισμός, Φιλοσοφία, Ρητορική και όλες οι υπόλοιπες τέχνες με ό,τι αυτό συνεπάγεται για ολόκληρη την Δύση.Με την ευκαιρία αυτής της επετείου,ας αναλογιστούμε την ελληνική ρίζα της Δημοκρατίας.Σε ένα πλανήτη,σε μια εποχή πανδημίας,με σύγχρονους μονάρχες που καταρρέουν,και λαϊκιστές που μένουν στο περιθώριο ας παραδειγματιστούμε ότι με μια σύγχρονη ηγεσία με όραμα για την χώρα μας και πραγματικά ενωμένο λαό, μπορούμε πραγματικά να ελπίζουμε σε μια χώρα-πρότυπο όπου το ελληνικό πνεύμα θα διαπρέψει ξανά.

Eleana Manousogiannaki

 

You may also like