Η Κατερίνα Ευαγγελάτου ανεβάζει τον “Hamlet”, το εμβληματικό έργο του William Shakespeare,σε μια φιλόδοξη παραγωγή,που θα ανοίξει στις αρχές Δεκεμβρίου το κλειστό εδώ και οκτώ χρόνια “Αμφι-Θέατρο” του Σπύρου Α. Ευαγγελάτου. Στον “Άμλετ” συναντά κανείς όλα τα θεμελιώδη ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης.Μια ιστορία εκδίκησης αποτελεί τη βάση για να αναπτυχθεί ένα έργο πολυσύνθετο,που άλλαξε την πορεία της ανθρώπινης σκέψης και επηρέασε όσο σχεδόν κανένα άλλο, ένα ευρύτατο φάσμα στοχαστών, επιστημόνων και δημιουργών από την εποχή που γράφτηκε μέχρι σήμερα…
Η παράσταση ανεβαίνει στο “Αμφι-Θέατρο” οκτώ χρόνια μετά το κλείσιμό του αλλά και 28 χρόνια μετά την παράσταση του “Άμλετ” σε σκηνοθεσία Σπύρου Α. Ευαγγελάτου. Η Κατερίνα Ευαγγελάτου με τους συνεργάτες της κατάφεραν να εξασφαλίσουν την επαναλειτουργία της ιστορικής σκηνής, μόνο για την παραγωγή του “Άμλετ” και μόνο για μία σεζόν, ενώ θα διατηρηθεί η φυσική φθορά του χώρου,ο οποίος παραμένει κλειστός ως σήμερα.
Σημείωμα Σκηνοθέτιδας: Ο “Άμλετ” είναι ένα έργο γεμάτο αναφορές στην Υποκριτική και την υποκρισία: από την παράσταση που στήνει ο Άμλετ για να παγιδεύσει τον βασιλιά ως την σκηνοθετημένη (;) τρέλα του και από τους μακροσκελείς,απόλυτα θεατρικούς μονολόγους του κεντρικού προσώπου έως την απέχθειά του για καθετί που “φαίνεται αλλά δεν είναι”.
Η παράσταση ερευνά τον τρόπο με τον οποίο το έργο διαταράσσει το όριο μεταξύ Θεάτρου και πραγματικότητας, εκθέτοντας τους μηχανισμούς της θεατρικής Τέχνης. Παράλληλα, στο επίκεντρο της ανάγνωσής μας τίθεται ο θάνατος- όχι απλώς ο φυσικός θάνατος και η φιλοσοφική αναρώτηση για το μετά, αλλά, κυρίως, ο θάνατος του Θεάτρου: η θνησιγενής τέχνη του Θεάτρου, η παλαιά γενιά που εξαφανίζεται δίνοντας τη θέση της στην νέα, τα φαντάσματα που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, το νήμα των τριάντα ετών που συνδέει τον παλαιό Φόρτινμπρας με τον νέο, τον παλαιό Άμλετ με τον γυιο του, και την παράσταση του 1991 με την φετινή.
