1940: Λόγω των καταστροφών από τον πόλεμο, η ζήτηση για έπιπλα ήταν υψηλή αλλά η εγχώρια ξυλεία ήταν σπάνια, οπότε και οι τεχνίτες των επίπλων έπρεπε να εκμεταλλευτούν στα μέγιστα τους διαθέσιμους πόρους. Αυτό τους οδήγησε στην δημιουργία πιο πρακτικών επίπλων. Νέα έπιπλα διατίθενται στον κόσμο. Μεταχειρισμένα έπιπλα από σκούρο ξύλο ήταν δημοφιλή επειδή ήταν άμεσα διαθέσιμα. Χαρακτηριστικά της εποχής, το παρκέ πάτωμα, οι σύγχρονες πλέον γυριστές λαβές στις πόρτες (Bakelite handles) και το ραδιόφωνο, ενώ επίσης χρησιμοποιήθηκαν πρακτικά αλλά και όμορφα υφάσματα με σχέδια μικρής κλίμακας τόσο στην μόδα όσο και στην διακόσμηση εσωτερικών χώρων.
1950: Στην εποχή της μεταπολεμικής περιόδου ο κόσμος υποδέχεται φωτεινά και ευχάριστα πλέον χρώματα καθώς οι ιδιοκτήτες των σπιτιών επέλεγαν έπιπλα, συσκευές και αξεσουάρ σε αναβαθμισμένους τόνους, σε κόκκινο, μπλε, κίτρινο και πράσινο. Τα έπιπλα ήταν κατασκευασμένα σε ωχρό ξύλο με κομψά, κωνικά πόδια. Το μοτίβο ευνοήθηκε, από τις γραφικές επαναλήψεις μέχρι τα εικονογραφημένα σχέδια, και η επιστημονική πρόοδος είχε έντονη επιρροή, με ιδιαίτερα εμπνευσμένες εκτυπώσεις σε υφάσματα και ταπετσαρίες.Η τεχνολογική εξέλιξη έκανε πιο προσιτό το πλαστικό και το αλουμίνιο, αυτό σήμαινε ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για οικιακά σκεύη, ενώ οι αμερικάνικοι τύποι κουζίνας ήταν πλέον δημοφιλείς, σε μαύρο και άσπρο χρώμα. Για πρώτη φορά, σε διάφορα χρώματα άρχισαν τα εμφανίζονται και τα κρεβάτια, ξεφεύγοντας από το παγιωμένο μονοχρωματικό στυλ.
