“Όταν δείχνεις ωραίος μέσα σε ένα κοστούμι, ακόμη και το πιο καλό κορίτσι μπορεί να γίνει πορνοστάρ για χάρη σου.”Ανήκει στα εμβληματικά κομμάτια που χαρακτηρίζουν το απόλυτο αρσενικό με κλασσική αξία και παραμένει η απόλυτη “παγίδα” για όλα τα θηλυκά. Αψεγάδιαστο στυλ και αινιγματικό προφίλ. Απαραίτητα items της αντρικής γκαρνταρόμπας είναι τα επιμελημένα luxury παπούτσια και τα ιδιαίτερα μανικετόκουμπα με εξαιρετικά προσεγμένο design. Οι λεπτομέρειες διαχωρίζουν τον ηγέτη… από τον οπαδό! Από τη δεκαετία του ’20 μέχρι και σήμερα, το κοστούμι αποτελεί το σήμα κατατεθέν του αντρικού ντυσίματος.
Δεκαετία ’20 – “Eκβιομηχάνιση”. Μετά τον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο, το κοστούμι, ήταν και καθημερινό ρούχο και επαγγελματική ενδυμασία. Αυτή η εποχή είδε τη γέννηση της μαύρης γραβάτας για τις βραδινές εμφανίσεις.Το σακάκι ήταν ιδιαίτερα σοβαρό μονόπετο , με ψηλή μέση. Τα παντελόνια είναι πιο κοντά προς τα κάτω. Το γιλέκο ήταν σταυρωτό. Η επίσημη ενδυμασία παρέμεινε αυστηρή. Style icons: Charlie Chaplin, Al Capone.
Δεκαετία ’30 – “Cinema”. Στη δεκαετία του ’30 κυριάρχησε το look του σινεμά και τα κοστούμια που φορούσαν οι πρωταγωνιστές. Η ανδρική ενδυμασία εδώ παρέμεινε συντηρητική και μόνο η καθημερινή ενδυμασία με τον καιρό , έγινε πιο σπορ. Οι άνδρες φορούσαν μεσάτα σακάκια που τόνιζαν τους ώμους και παντελόνια σε ευθεία γραμμή με φαρδιά ρεβέρ. Στο γιλέκο δόθηκε μια πιο εφαρμοστή γραμμή. Style icons: Clark Gable, Δούκας του Windsor.
Δεκαετία ’40 – “Λιτότητα”. Αρχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, λιτότητα στην αντρική ενδυμασία, minimal γραμμές και εκμοντερνισμός του καθημερινού κοστουμιού. Το φανελένιο γκρι ύφασμα έγινε μόδα, η γραμμή των τζάκετ έγινε όσο πιο ίσια γινόταν και το περιττό ύφασμα εξαφανίστηκε. Style icons: Frank Sinatra, Humphrey Bogart.
Δεκαετία ’50 – “Swing parties”. Η εποχή του swing είδε μία ανάκαμψη για το κοστούμι. Το πτυχωτό παντελόνι επέστρεψε, δίνοντας μεγαλύτερη ευκινησία στο χορό, με τα αγόρια να προτιμούν τα κοστούμια με βελούδινο κολάρο και τα μακριά παλτά. Η άφιξη των used ρούχων και ειδικά των jean έβαλε το κοστούμι στη θέση του, κάνοντάς το να φοριέται κυρίως στο γραφείο ή σε ειδικές περιπτώσεις.Τα σακάκια και τα παλτό ήταν φαρδιά και είχαν στρογγυλεμένα πέτα. Αξίζει όμως να αναφερθεί ότι η μεγάλη αλλαγή στην ανδρική ενδυμασία αφορούσε τους νέους άντρες. Με πρότυπα τον Marlon Brando και τον James Dean φορούσαν τζιν, δερμάτινα μπουφάν και απλά T-shirt. Είναι η πρώτη φορά στην μέχρι τώρα ιστορία της μόδας, που τα τζιν δεν φοριούνται μόνο από την εργατική τάξη. Γίνονται σημαία όποιου θέλει να πάει ενάντια στον κομφορμισμό και παρόλο που αρχικά απαγορεύεται να φοριούνται από μαθητές στα σχολεία της Αμερικής, λίγα χρόνια αργότερα θα γίνουν σήμα κατατεθέν τους.
Δεκαετία ’60 – “pop κουλτούρα”. Οι αναδυόμενοι Beatles υιοθέτησαν την προσέγγιση της μόδας με skinny-fit κοστούμια, τα παντελόνια κόπηκαν και ανέβηκαν στον αστράγαλο και τα σακάκια βγήκαν χωρίς κολάρο. Τα σακάκια ήταν μεσάτα με στενούς ώμους και τα παντελόνια με στενό καβάλο και φαρδιά προς το κάτω μέρος. Στα ανδρικά αξεσουάρ προστέθηκαν οι τσάντες. Επιπροσθέτως την εποχή εκείνη οι άντρες δεν φορούσαν τόσο συχνά γραβάτες αλλά προτιμούσαν τα κασκόλ και τα μαντίλια. Η εποχή των ’60s επίσης είδε την αναγέννηση του Savile Row, ενώ την εμφάνισή τους έκαναν οι άσπρες ζακέτες σε σχήμα πόλο. Style icons: Michael Caine, Paul McCartney
Δεκαετία ’70 – “Εποχή του Sex”. Η γέννηση της ντίσκο έδωσε στο κοστούμι νέο ρόλο ερμηνείας ως όπλο αποπλάνησης. Σε αντίθεση με τα ’60s, αυτή η δεκαετία γέννησε μια γενιά από σχεδιαστές, με μια πιο επιδεικτική και απελευθερωμένη αίσθηση του ντυσίματος. Η ιταλική μόδα είχε παγκόσμια επιρροή με τα πέτα να υπερβάλουν. Style icons: Mick Jagger, David Bowie.
Δεκαετία ’80 – “Αποικοδόμηση”. Ο σχεδιαστής Giorgio Armani χρησιμοποίησε την ταινία “American Gigolo” για να απελευθερώσει μια καινούρια φιγούρα για την κύρια αντρική ραπτική. Αφαίρεσε τις βάτες και τη φόδρα στα σακάκια και χρησιμοποίησε υφάσματα όπως το λινό για τα παντελόνια. Το κουστούμι, άνετο και κλασσικό. Τα παλτά και trench coats (καμπαρντίνες) είναι πολύ διαδεδομένα την εποχή αυτή. Αυτό το στυλ έπαιξε ενάντια στο δυναμικό ντύσιμο των Wall Street γιάπηδων και τα blazer σε παστέλ χρώματα με σηκωμένα τα μανίκια φορέθηκαν με άσπρα t-shirt από τους βαρόνους ναρκωτικών του Μαϊάμι. Style icons: Richard Gere, Michael Douglas.
