Μεγάλα,όμορφα,καθαρά κοχύλια που μοσχοβολούν αρμύρα και φέρνουν το βουητό της θάλασσας…Tα κοσμήματα του φετινού καλοκαιριού είναι σαν ποίηση για τα μάτια.Με την αλμύρα της θάλασσας να τα τυλίγει και να τα μετατρέπει σε κάθε δυνατή μορφή,σε κοσμήματα που ξεβράζονται στην μπιζουτιέρα μας.Κοχύλια σε κάθε μέγεθος και επιχρυσωμένα όστρακα.Η ταρταρούγα εξακολουθεί όπως πάντα να παιχνιδίζει με χρυσό-καφέ ιριδισμούς που θυμίζουν ηλιοβασιλέματα.Κοσμήματα από ακρυλικό που μιμούνται πολύχρωμα πετρώματα,γεμάτα ψιλές λευκές φλεβίτσες σε όλη τους την επιφάνεια.Ο χρυσός κεντά με την λάμψη του τα μενταγιόν που στολίζουν αισθησιακά το σοκολατί ντεκολτέ ενώ παίρνει αφηρημένες φόρμες που σχηματίζουν πρόσωπα και αποθεώνουν για ακόμα μια φορά την τέχνη του Picasso.
Τώρα θά ’χω σιμά μου ἕνα λαγήνι ἀθάνατο νερό
Θά ’χω ἕνα σχῆμα λευτεριᾶς ἀνέμου ποὺ κλονίζει
Κι ἐκεῖνα τὰ χέρια σου ὅπου θὰ τυραννιέται ὁ ἔρωτας
Κι ἐκεῖνο τὸ κοχύλι σου ὅπου θ᾿ ἀντηχεῖ τὸ Αἰγαῖο.
Οδυσσέας Ελύτης – “Προσανατολισμοί”
