“Ευτυχία” – Με λένε Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου…!

Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου ξεκίνησε την ζωή της στο Αηδίνι της Μικράς Ασίας,όπου λίγο πριν την καταστροφή του 1922 κατάφερε να φύγει,μέσα σε μια άγρια φουρτουνιασμένη θάλασσα. Σε νεαρή ηλικία θα γνωρίσει τον πρώτο σύζυγό της Κώστα Νικολαϊδη,και θα φέρει στον κόσμο τις δυο τους κόρες Μαίρη και Καίτη. Εκείνη θα γραφτεί στο Πανεπιστήμιο,θα κάνει ιδιαίτερα μαθήματα,αλλά λόγω εμφάνισης και ιδιοσυγκρασίας θα της γίνει καλλιτεχνική πρόταση και έτσι θα ξεκινήσει μια καριέρα στο θέατρο!Θα γυρίσει όλη την Ελλάδα με τα μπουλούκια,θα γνωρίσει την Μαρίκα Κοτοπούλη που θα την πάρει μαζί της και θα φτάσει να θριαμβεύει στο Εθνικό Θέατρο αλλά ο σύζυγός της πάντα θα διαφωνεί.Ο γάμος διαλύεται και εκείνος πεθαίνει ξαφνικά το 1932. Η ζωή, της φέρνει, τον πραγματικό σύντροφο της ζωής της Γιώργο Παπαγιαννόπουλο,συνταξιούχο αστυφύλακα.

Παντρεύεται,αφήνει το θέατρο για πάντα, μετακομίζει στον Κολωνό ώσπου μια μέρα η Μαρίκα Νίνου διακρίνει το πραγματικό ταλέντο της Ευτυχίας να γράφει ρίμες και στίχους με απίστευτη ευκολία.Στέλνει τον Βασίλη Τσιτσάνη στο σπίτι της,και εκείνος εντυπωσιάζεται.Μελοποιεί αμέσως αρκετούς στίχους της Ευτυχίας,και οι πρώτες μεγάλες επιτυχίες δεν αργούν να φανούν. Το σπίτι της κατακλύζεται από σπουδαίους συνθέτες και ερμηνευτές της εποχής.Απόστολος Καλδάρας, Μανώλης Χιώτης,Στέλιος Καζαντζίδης κ.α. Για τον Μάνο Χατζιδάκι θα κρατήσει ένα από τα διαμάντια της. “Είμαι αητός χωρίς φτερά”.

Η κόρη της, Μαίρη Νικολαϊδου που έχει ξεκινήσει μια καριέρα στον ελληνικό κινηματογράφο,η πανέμορφη τσιγγάνα στο “Λατέρνα,φτώχεια και φιλότιμο”  έχει παντρευτεί τον Ιταλό τενόρο Francesco Manelli,που το ελληνικό κοινό θα μάθει ως μπούφο κωμικό τον Φραγκίσκο Μανέλλη. Έχει αποκτήσει μια κόρη,τη Ρέα.

Η ελληνίδα στιχουργός θα διαλυθεί όταν θα χάσει την κόρη της ξαφνικά από εγκεφαλικό,θα ντυθεί για πάντα στα μαύρα.Το μαύρο μαντήλι θα μείνει για πάντα το θλιβερό της σημείο κατατεθέν. Αφιερώνεται στο μεγάλωμα της εγγονής της Ρέας η οποία θα ακολουθήσει την καλλιτεχνική πορεία της οικογένειας,ως χορεύτρια στο θέατρο αλλά και σε πολλές περιοδείες στο εξωτερικό μαζί με τους Κώστα Χατζηχρήστο,Μάρθα Καραγιάννη,κ.α. Εκείνη θα εκδώσει πολλά χρόνια αργότερα το βιβλίο “Η γιαγιά μου η Ευτυχία”,προς τιμήν της αγαπημένης της γιαγιάς.

Η Ευτυχία λέει ότι γράφει μόνο για να ξεχνάει και να ξεφεύγει από την θλιβερή πραγματικότητα. Καπνίζει ακατάπαυστα,ζει με αναμνήσεις και βρίσκει την μοναδική της διέξοδο.Το πάθος της χαρτοπαιξίας.Η πόκα θα είναι πλέον ο σκοπός της ζωής της και οι στίχοι θα γράφονται πάνω στις κασετίνες από τα τσιγάρα της για να έχει χρήματα να παίζει συνεχώς.Οι συμπαίκτες της την σέβονται και σε μία από τις φορές που θα οδηγηθεί στην Ασφάλεια,θα πει το όνομά της σοβαρά και ξεκάθαρα.”Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου”.Οι στίχοι της δίνονται για ένα κομμάτι ψωμί,κάποιες φορές κλέβονται από σπουδαίους δημιουργούς,θα φτάσει ακόμα και στο δικαστήριο για τα περίφημα “καβουράκια”,και ο Βασίλης Τσιτσάνης από δάσκαλός της θα γίνει αντίδικος.Γενικά όμως δεν νοιάζεται ουσιαστικά για την είσπραξη των πνευματικών της δικαιωμάτων.

Το 1972,λίγο πριν ξεψυχήσει θα ζητήσει από τον άνθρωπο που είναι δίπλα της για να της κλείσει τα μάτια,να ακούσει το αγαπημένο της τραγούδι “Η άμαξα μες στη βροχή”.Είναι ο Λουκιανός Κηλαηδόνης.

Την μεγάλη στιχουργό και το τεράστιο έργο της θα τιμήσει ο σκηνοθέτης Άγγελος Φραντζής,που μαζί με την εταιρία παραγωγής Tanweer,παρουσιάζουν στις 19 Δεκεμβρίου την ταινία “Ευτυχία”!Στον ομώνυμο ρόλο η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και η Κάτια Γκουλιώνη. Πλειάδα σημαντικών ηθοποιών πλαισιώνουν την ταινία,πρωτότυπη μουσική και εκπληκτικά τραγούδια σε νέες ενορχηστρώσεις από τον Μίνωα Μάτσα,και τον σπουδαίο Κώστα Τριανταφυλλίδη να ερμηνεύει.

Ο Μάνος Ελευθερίου λίγα χρόνια μετά τον θάνατό της θα γράψει,για την φωνή της Μαρινέλλας… “Σ’είδα στ’όνειρό μου Ευτυχία,κι είπες ψάχνεις χρόνια να με βρεις,να σε βοηθήσω να καρφώσεις,και τις δυο τις πόρτες της ζωής…Σ’είδα στ’όνειρό μου Ευτυχία…στον Παράδεισο να περπατάς…”

Eleana Manousogiannaki