Το ακριβότερο δώρο που πήρα!

Όταν είσαι παιδί ακούγοντας την λέξη δώρο χαμογελάς και ανυπομονείς να το δεις. Το ακριβότερο δώρο που πήρα δεν το είδα ούτε έπαιξα ποτέ μαζί του. Η πρώτη μου επαφή μαζί του ήταν όταν μπήκα πρώτη φορά στο γήπεδο που έκανα τα πρώτα μου γρήγορα βήματα, την πρώτη φορά που ένοιωσα την ανάσα μου έντονη, την πρώτη φορά που βγήκα ιδρωμένος από την προπόνηση. Και πάλι, δεν είχα καταλάβει τι δώρο μου είχαν κάνει. Τα χρόνια περνούσαν και ο ιδρώτας πλέον δεν ήταν παιχνίδι αλλά τρόπος ζωής, ο δρόμος της υγείας και της ευεξίας πλέον μονόδρομος. Όλες οι επιλογές μου είχαν βασικό γνώμονα την υγεία και η λέξη κατάχρηση δεν έμαθα ποτέ τι σημαίνει. Συνέχισα στον ίδιο δρόμο και πλέον κάθε επίσκεψη στον γιατρό είναι μόνο για προληπτικούς λόγους. Διασκεδάζω χωρίς να χρειάζεται να πιω αλκοόλ. Ψυχολόγος μου είναι η προπόνηση και όχι το τσιγάρο και δεν ξεχνάω ποτέ να προσέχω το σώμα μου γιατί είναι το μοναδικό μέρος που έχω για να ζήσω. Τώρα πλέον είμαι σίγουρος  ότι ο αθλητισμός είναι το ακριβότερο δώρο που πήρα.

Giannis Malisiovas